André is op 31 augustus 2022 op 78-jarige leeftijd overleden.
In 1956 begon hij zijn SCJ-opleiding op het St. Gerlach, waar hij deze in 1958 beëindigde

Op dinsdag 13 februari 2024 is te Ixtepec, Oaxaca, Mexico van ons heengegaan onze medebroeder, lid van de Confederatie van de Nederlandse en Vlaamse regio van de Priesters van het Heilig Hart van Jezus,

PATER FRANCISCUS PETRUS VAN DER HOFF SCJ

geboren op 16 juli 1939 te De Rips
geprofest op 8 september 1962 te Asten
priester gewijd op 20 april 1968 te De Rips

Frans werd als zevende van zeventien kinderen geboren in de boerenfamilie Van der Hoff-Boersma.

Na zijn priesterwijding studeerde hij Missiologie aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen. In 1971 behaalde hij cum laude zijn doctoraal. De promotie volgde in 1992: Organizar l’Esperanza. Hij hield steeds de literatuur op zijn vakgebied bij en heeft zelf veel gepubliceerd. Bij congressen en in lezingen maakte hij wereldwijd anderen deelgenoot van zijn idealen en ideeën. Het ging hem om een rechtvaardiger economie, waarin arme producenten een menswaardig bestaan kregen. Dat heeft Frans ook in de praktijk gebracht door vanaf 1974 het leven te delen met de koffieboeren in Mexico. Van en met hen leerde hij te leven vanuit christelijke hoop. Dit leverde hem respect en onderscheidingen op in vele landen, maar soms ook met gevaar voor eigen leven in het gewelddadige Mexico. In september 2023 heeft hij een zware operatie moeten ondergaan. Hoewel het revalideren langzaamaan de goede kant op ging, is hij nu toch nog onverwacht rustig ingeslapen.

Gedenken wij pater Frans van der Hoff in onze gebeden.

Van Frans zal afscheid genomen worden in een Plechtige Eucharistieviering op zaterdag 17 februari 2024 te Ixtepec, Mexico, waar hij ook begraven zal worden.

Op 10 maart 2024 om 11:00 uur gedenken wij Frans in een Plechtige Eucharistie-viering in de parochiekerk Heilige Margaretha Maria Alacoque, Meester Hertsigstraat 1, 5764 PR De Rips.
Aansluitend is er gelegenheid elkaar te ontmoeten in de parochiezaal van de kerk.

Mede namens de familie Van der Hoff:
J.F. de Rooij SCJ, regionaal overste
Priesters van het Heilig Hart van Jezus (SCJ)
Postbus 4609, 4803 EP Breda

Martien van Haandel is op 11 april 1937 in Boekel geboren en is in Boekel op 13 januari 2024 op 86 jarige leeftijd in zijn slaap overleden.

Op 12 jarige leeftijd is Martien in 1949 op het Juvenaat in Bergen op Zoom aan zijn SCJ-opleiding begonnen en heeft in 1970 als broeder Anselmus de congregatie SCJ  in Nijmegen verlaten.

Martien is getrouwd geweest met Willy Raben en uit hun huwelijk zijn 2 kinderen geboren.

Rustig, eenvoudig en gewoon

Dit zijn 3 woorden waar de meeste mensen onze vader, Martien, wel in herkennen. Natuurlijk kun je daar nog veel meer woorden aan toevoegen zoals lief, zorgzaam en attent maar die eerste 3 woorden zijn op veel vlakken wel van toepassing geweest op zijn leven. Dat zag je ook in zijn werk bij moeilijk opvoedbare kinderen en later bij de sociale dienst.

Rustig.

Bij een feestje of een bezoek zat hij vaak rustig te luisteren naar de mensen om hem heen. Familie en vrienden waren zo belangrijk voor hem. Met zijn rustige uitstraling werden de mensen om hem heen ook rustig. De kleinkinderen kwamen graag bij hem op bezoek. Ze konden dan rustig genieten van de kaasjes en chipjes die hij voor ze op de tafel had neergezet. Hij zorgde altijd dat niemand iets te kort kwam. Maar gelukkig zorgde hij ook goed voor zichzelf en wist van iedere dag een dag te maken die er toe deed.

Daarnaast kon hij zelf ook rustig genieten van het voetbal op zondag-avond. Zelfs als zijn favoriete club PSV een doelpunt scoorde bleef hij rustig.

Nadat onze moeder jong was overleden, behield hij de rust in huis. We kwamen in onze tienerjaren niets te kort en hij gaf ons de rust om fouten te maken en om op onszelf te kunnen vertrouwen.

Eenvoudig

Martien hield van eenvoud. Hij had ook een eenvoudig inkomen maar met weinig middelen wist hij toch altijd heel eenvoudig rond te komen. In onze jeugd maakte onze moeder onze kleren en Martien knutselde van alles in elkaar. Wat voor anderen onmogelijk was om te maken kreeg hij eenvoudig voor elkaar. Veel mensen heeft hij geholpen met behangen of het verbouwen van hun huis. Een tuin onderhouden is voor veel mensen niet zo eenvoudig. Maar hij draaide zijn hand er niet voor om. De tuin werd elk seizoen weer eenvoudig bijgehouden. Hij kon er heerlijk van genieten als de tuin er weer mooi bij stond.

Gewoon

Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Deze uitspraak past helemaal bij Martien. Spullen hoefde niet duur te zijn om gewoon mooi te zijn. En toen hij er helemaal alleen voor stond ging hij gewoon door. Het was voor hem ook heel gewoon dat hij minder ging werken om voor ons te kunnen zorgen. En toen de beste vriendin van ons een plekje nodig had kon ze gewoon bij ons komen wonen. Ook als vrienden van ons bij ons over de vloer kwamen konden ze uiteraard gewoon mee eten. Als we dan te weinig hadden dan kregen wij zelf gewoon iets minder.

Vroeger vonden wij de woorden “rustig, eenvoudig en gewoon” vooral erg saai. Maar rustig is eigenlijk heel erg fijn, eenvoudig is eigenlijk heel speciaal, en gewoon is vooral erg bijzonder.

Wij gaan nu gewoon verder, wij zullen straks rustig de draad weer oppakken maar eenvoudig zal dit niet zijn.