button-muziek

button-link

Michel van Rooijen

Op 13 maart 2016 is in Amsterdam Michel van Rooijen uit Montfoort overleden. 

Michel begon zijn opleiding in 1962 in St. Gerlach waar hij ook in 1968 zijn tijd bij SCJ beëindigde.

Zijn echtgenote stuurde onderstaande levensloop van Michel

Michel, geboren 28 juni 1950,overleden op 13 maart 2016.

Michel liep een pelgrimstocht van 50 km, van Utrecht naar Amsterdam. Om daar in de nacht de “Stille Omgang” te lopen op 12 maart 2016.

Een spontane beslissing om met een vriend dit te doen. Hij had ook een “intentie” die hij achteraf met ons zou delen. Het is er niet van gekomen. 3 km voor het eind zakte hij in elkaar, hartstilstand, veroorzaakt door het loslaten van een “lapje plagi” in de kransslagader. Na ruim 8 uur hebben wij hem los moeten laten. Na een indrukwekkende ziekenzalving door pastor en kinderen en gezongen het lied “De Steppe zal bloeien.” Een indrukwekkend afscheid in de kerk.

Michel ging als jonge knul naar Heer in Limburg, naar huize St. Gerlach van 1962 tot 1968 op zijn 18e verjaardag. Michel had een goede tijd in Heer en op Gerlach. Heeft veel geleerd daar en is er ook gevormd, in een turbulente tijd, de jaren 60.

Michel en ik hebben elkaar ontmoet in Montfoort, zijn geboorteplaats, waar ik op kamp was met de Gidsen van Scouting. Na nog één jaar militaire dienst, doorgebracht in Suriname, trouwden wij in 1974., kregen 2 zonen en 1 dochter.

Michel is de kerk trouw gebleven tot in de dood. Hij was een bijzonder mens en stierf op een bijzondere dag, tijdens een pelgrimstocht.

De “kracht”ontvangen tijdens die lange nacht waarin wij afscheid van hem moesten nemen zal “Gods liefde” zijn!

Ginie van Rooijen-Endeman 

Henk van Wijk

Henk van WijkOp 18 maart 2016 overleed Henk van Wijk uit Woudenberg. Hij werd 81 jaar oud.

Henk begon zijn studie in 1949 op Christus Koning in Helmond. In 1950 beëindigde hij daar zijn studie. 

Henk werd op 8 juni 1934 geboren in Hilversum in een echt rooms gezin met zeven kinderen. Wat werken betreft hield hij van veranderen. Zo werd hij achtereenvolgens graficus, stuurman op de kleine handelsvaart en na een opleiding in de elektrotechniek installeerde hij scheepsapparatuur op binnenvaartschepen.

Hij trouwde met Nettie, ze waren gelukkig in hun premie A woning in Woudenberg. Annemarieke en Marjolein werden geboren die hij, nog niet echt gebruikelijk in die tijd, vol trots in de kinderwagen rond reed. Henk hield niet van katten, maar zwerfkat Gijs is achttien jaar gebleven. Kleinkinderen werden geboren, Karlijn en Anniek. Hij heeft volop van ze genoten.

Henk was een van de eersten die zich met computers bezig ging houden. De Apple werd zijn favoriet. Hij wilde graag meedenken en besturen en deed dat o.a. bij de VVV, de wereldwinkel, de biljartclub en natuurlijk in de Catharina kerk. Toen het lopen moeizamer ging en biljarten lastig werd, stortte hij zich vol passie op het bridgen. Hij speel­de het spel met veel plezier bij de club en met zijn iPad op schoot.

'Het weer' en 'de route om ergens te komen' waren zijn vaste gespreksonderwerpen.

Henk bleef modern in zijn denken en doen. Humor heeft hem tot het allerlaatst gekenmerkt. Hij was een echt aardige en lieve man.

Ad Tiebosch

Ad TieboschOp 25 febrari 2016 overleed te Lierop Ad Tiebosch op 66-jarige leeftijd. Hij begon zijn studie bij SCJ in 1962 op Christus Koning in Helmond. Hij beëindigde zijn opleiding in 1968 op het Juvenaat te Bergen Op Zoom.

Bij Ad kwam het gezin op de eerste plaats. Hij genoot van een kampeer-vakantie met het gezin, maar ook van een barbecue in de tuin. Hij hielp zijn kinderen bij klussen en verbouwingen en was dan altijd trots op het eindresultaat. Hij bracht ook veel tijd door met zijn kleinkinderen en genoot van hun aanwezigheid. 

Naast zijn gezin droeg hij ook een steentje bij aan de Lieropse gemeenschap. Eerst als bestuurslid bij SV Lierop, later ook als lector in  de kerk en in diverse functies bij tennisvereniging De Ren.

Na een lang ziekbed overleed hij. Hij laat zijn echtgenote achter met zijn drie kinderen en twee kleinkinderen.

  

 

pater Huub Hanssen

a Hanssen ea IMG 5630

Op zaterdag 20 februari 2016 is overleden in het klooster H. Hart te Asten Pater  HUBERTUS LAMBERTUS HANSSEN SCJ, geboren op 16 december 1920 te Deurne, geprofest op 8 september 1944 te Asten, priester gewijd op 16  juli 1950 te Nijmegen.

Na zijn priesterwijding werd pater Hanssen benoemd voor ons kleinseminarie Christus Koning in Helmond. Hier werd hij prefect en later rector. Een gewaardeerd man: met menig oud-leerling had hij tot op hoge leeftijd nog contact. In 1965 werd hij rector in het grootseminarie in Nijmegen maar reeds twee jaar later werd hij geroepen om provinciaal overste te worden. Huub heeft een zware tijd gehad als provinciaal. Hij moest alle Nederlandse opleidingshuizen sluiten. Veel medebroeders traden uit, vooral jongere. Slechts weinig nieuwe leden meldden zich aan.

In1974 verhuisde hij naar Noord-Holland waar hij zich jarenlang wijdde aan het pastoraat bij de Zusters van Bennebroek en vanaf 1976 tevens in de parochie van Vogelenzang. Hij was daar 17 jaar pastoor.

In 2007, 87 jaar oud,  nam Huub zijn intrek in het klooster in Asten, bij zijn oudere medebroeders en dichtbij zijn familie. Hij moest steeds meer inleveren, maar werd met toewijding en zorg omringd. Velen kwamen hem hier bezoeken. We verliezen in Huub een intelligente, kritische en gezellige medebroeder.

 

Guus Metzemaekers

Eerst nu is bekend geworden dat Guus Metzemaekers uit Gorinchem op 27 juli 2015 is overleden. Hij werd 88 jaar oud. Guus begon zijn studie bij SCJ in 1939 op Christus Koning in Helmond. Hij verliet de opleiding in 1946 vanuit het noviciaat in Asten.

Leo Claessens, broeder AZARIAS

Op 31 januari 2016 is overleden in het hospice te Bakel LEO CLAESSENS, BROEDER AZARIAS

geboren op 23 september 1940 te Valkenburg, geprofest op 8 september 1960 te Helmond.

Leo wilde graag broeder worden en daarom ging hij op 15 jarige leeftijd naar het nabij Valkenburg gelegen broederjuvenaat Sint Gerlach in Heer. Hij volgde een opleiding tot schilder. In het noviciaat in Helmond kreeg hij de kloosternaam Azarias. Na zijn professie ontving hij in 1963 een benoeming tot groepsleider in ons opvoedingswerk in Huize Sint Jozef te Heer en volgde daarvoor enige cursussen. Vanwege gezondheidsredenen moest hij echter tot zijn spijt met dit werk stoppen. Hij bleef in het huis waar hij zich dienstbaar bleef maken, o.a. als portier. In die tijd ging hij steeds meer zijn artistieke talenten ontwikkelen en zijn hele leven  heeft hij daar verder aan gewijd. Velen zullen aan Leo worden herinnerd door beelden in hun huis of  tuin. In 2005 verhuisde Leo naar het H. Hartklooster in Asten, waar hij met veel toewijding werd verzorgd, want dat was vaak nodig. Met veel mensen in zijn omgeving kreeg Leo hier ook een goed contact. Zijn lichamelijke handicaps kon hij hierdoor makkelijker dragen.