Harry is op 5 juli 1945 geboren in Rotterdam en op 13 mei 2024 in Krommenie overleden.

Op 12-jarige leeftijd is Harry aan zijn SCJ-studie begonnen in het Missiehuis Christus Koning te Helmond en deze studie heeft hij in 1963 vanuit het Juvenaat te Bergen op Zoom beëindigd.
Hij is daarna begonnen aan de studie Duits aan de VU te Amsterdam en sinds 1969 was Harry werkzaam in het voortgezet onderwijs. Vanaf 1972 had hij een volledige betrekking aan het Bertrand Russell College voor havo en atheneum in Krommenie.

In 1975 kreeg Harry verkering met Corrie van Sijl, die op de SG Bertrand Russell werkzaam was als lerares Geschiedenis. In 1976 zijn zij getrouwd en uit hun huwelijk zijn een zoon en een dochter geboren. Zij waren de trotse opa en oma van twee kleinkinderen.
Harry heeft de Contactdagen van onze vereniging vaak bezocht, voor het laatst op 5 augustus 2023 in Helmond. Hij bewaarde dan ook goede herinneringen aan zijn schooljaren en had niet voor niets thuis gezwegen over zijn besluit om na het behalen van zijn einddiploma gymnasium niet verder te gaan bij de paters.

Lesgeven ging Harry goed af, hij heeft het veertig jaar, tot aan de pensioengerechtigde leeftijd, volgehouden, en dat is in onderwijsland tamelijk zeldzaam. Hij nam, en kreeg dan ook, de vrijheid om zijn lessen, naast de basisvaardigheden die gewoon geleerd moesten worden, te vullen met maatschappelijk - en cultureel relevante zaken. Zo kon een mondeling examen spreekvaardigheid in het Duits bijvoorbeeld een goed voorbereid gesprek worden over vrouwenemancipatie.

Harry was een culturele veelvraat, om het een beetje populair te zeggen. Zijn liefde voor de Duitse taal en cultuur, maar ook voor muziek, of dat nou de betere pop was of klassiek, opera en film droeg hij uit in de klas. Voordat het vak Culturele en Kunstzinnige Vorming (CKV) werd ingevoerd (en nadat het weer werd afgeschaft) stopte hij zijn lessen er vol mee. Met een 6 Atheneumklas bezocht hij ooit een uitvoering van Wagners Rheingold in de Opera in Amsterdam, na een grondige voorbereiding in de les. In de zogenaamde buitenschoolse activiteiten liet hij kleine groepjes leerlingen die zich daarvoor hadden aangemeld kennis maken met de liedkunst van Franz Schubert, maar ook met Walt Disney’s Fantasia. Na zijn pensionering verdiepte hij zich verder in Richard Wagner en werd hij lid van het Wagner genootschap. In zijn laatste weken heeft hij zeer bewust genoten van de televisieserie van Tijl Beckhand over leven en werk van Richard Wagner. Zijn ziekbed was gelukkig kort. Op 5 maart jl. werd longkanker met een uitzaaiing in zijn hoofd geconstateerd. Uitgebreide behandelingen zouden misschien wat tijdwinst hebben opgeleverd, maar de prijs daarvoor in de vorm van allerlei ongemak zou te hoog zijn geweest, daar zag hij dus van af. Op 13 mei jl. was hij aan het eind van zijn krachten en is hij in het bijzijn van zijn dierbaren thuis gestorven. Op Pinksterzaterdag is hij in Krommenie na een sfeervolle viering in de Petruskerk begraven.   

Jac Schijns is op 7 augustus 1946 in Wijlre geboren en in de leeftijd van 77 jaar op 10 april 2024 overleden in Valkenburg a/d Geul.
Jac studeerde op het Juvenaat H.Hart van 1958 tot 1966.
Zijn zoon Peter schreef het hierna volgende In Memoriam.

Pap is geboren als zoon van een koster en een vroedvrouw. In Wijlre -waar zijn vader koster was- heeft hij als jonge jongen vaak mee moeten helpen om de kerk in orde te maken. (Vooral bij de hoogfeestdagen was het vaak veel werk). Na de lagere school is pap naar het Juvenaat in BoZ gegaan. Er waren al een tweetal priesters in de familie en tja… pap was ‘de oudste van de oudste’. Pap was er echter al snel achter dat het priesterleven hem niet trok, maar de opleiding heeft hij wel afgemaakt. Na zijn Juvenaatperiode is pap begonnen aan de kweekschool in Heerlen. Deze heeft hij afgerond in is nadien in militaire dienst gegaan. In 1971 is pap als leerkracht gestart aan de lagere school in Schin op Geul. (Zuid Limburg) In 1972 is hij getrouwd en in 1975 ben ik geboren. Broers en zussen heb ik verder nooit gehad. Pap heeft tot 2000 in Schin op Geul gewerkt als leerkracht en daarna tot 2010 aan de basisschool in Bunde. In 2010 is hij met vervroegd pensioen gegaan om te genieten waar mensen op die leeftijd van genieten. Vakanties met mam, uitstapjes met kleinkinderen, hobby’s, etc. In 2018 is er bij pap prostaatkanker geconstateerd (en tevens bij mam borstkanker) Een zwaar jaar volgde, mam werd schoon verklaard (en is dat nog steeds) en bij pap is de situatie tot medio 2022 redelijk onder controle gebleven. Uiteindelijk heeft die vreselijke ziekte pap’s hele lichaam in de greep gekregen en is hij op 10 april jl. om 17.30 in het bijzijn van mam, mijn vrouw en ik heel rustig ingeslapen.

Foto was van zomer 2023. Het beeld is van de H.Antonius. Patroonheilige van de school in Schin op Geul. Bij de sloop van het oude schoolgebouw in 1985 heeft pap zich samen met twee andere collega’s sterk gemaakt voor het feit dat het beeld niet aan de sloophamer met de rest van de school ten onder ging. Het beeld is toen bij de nieuwe school geplaatst om na het sluiten van deze school (medio 2010) in een gemeentelijk depot te belanden. Medio 2020 zijn de drie bewuste collega’s gaan lobbyen om het oude beeld terug te brengen naar de plek waar de oude school ooit stond in Schin op Geul. De gemeente kregen ze mee, het beeld is tevoorschijn gekomen en in de zomer van 2023 herplaatst op de plek waar het al eerder 100 jaar had uitgekeken over het dorp en vele spelende kinderen…. (Locatie: Hoogbeek - Schin op Geul)

Op 6 november 2023 is Arie Commandeur uit Capelle aan de IJssel op 84 jarige leeftijd overleden.
Arie werd op 10 maart 1939 op Texel geboren op een gemengd boerenbedrijf met veel schapen. Hij werd als 1^ste geboren in een groot katholiek gezin, van uiteindelijk 13 kinderen en kreeg direct al het predicaat priester, pater of zelfs Paus!

En dat is ook zo gebleven.
Arie ging in 1952 naar het klein seminarie Juvenaat in Bergen op Zoom en groot seminarie in Liesbos bij Breda en uiteindelijk tot priester gewijd op het eiland Texel. Een hele gebeurtenis voor die tijd.

Kort daarna werd hij al als pater uitgezonden naar een missiepost in Congo om het geloof uit te dragen en zieltjes te winnen. Arie heeft daar een aantal jaren gewerkt, maar had een bredere blik en bemoeide zich ook al snel met de gezondheidszorg en het sociale gebeuren. Uiteindelijk liep dat spaak en keerde Arie terug in Nederland en startte daar een opleiding tot verpleger in tropische ziekten in het Havenziekenhuis in Rotterdam.

Daar ontmoette hij zijn toekomstige vrouw, Annie, die ook in de verpleging werkte. Arie ging vervolgens als manager in een bejaardenhuis werken. Ze woonden daarna in Rotterdam en Capelle. Beiden hielden veel van reizen tot ver na hun pensionering.

Door gezondheidsproblemen en toenemende dementie zijn beiden in een verpleeghuis beland, waar ze liefdevol verpleegd werden en kort na elkaar zijn overleden.