Op 24 januari 2019 is Jan Ernst uit Horst overleden.

Jan  werd in 1935 geboren in het dorp America en was de jongste uit een gezin van 9 kinderen.

De oorlogsjaren heeft Jan als kind bewust meegemaakt. Dit heeft een flinke impact gehad op hem, mede doordat er in zijn gezin/familie meerdere slachtoffers waren ten gevolge van bombardementen.

Na de lagere school in 1948 begon Jan zijn SCJ-studie in Helmond op het Missiehuis Christus Koning, welke hij beëindigde in 1951.  Daarna ging hij naar het gymnasium van de paters Franciscanen in Venray. In de vakken Latijn en Grieks was Jan zeer geïnteresseerd.

Op 21-jarige leeftijd moest Jan in militaire dienst en volgde in Kampen de opleiding tot administrateur/schrijver. Hij werd daarna overgeplaatst naar de Generale Staf in Den Haag als soldaat schrijver.

Na de diensttijd werkte Jan nog 3 jaar bij de HAVAM, waarna hij op de L.T.S. in Horst aangesteld werd als administrateur. Naderhand werd dit de middelbare school Dendron College. Hij heeft hier uiteindelijk 40 jaar gewerkt.

 Jan was ook op meerdere plaatsen actief, zoals in sportverenigingen en parochie.

Jan was 53 jaar getrouwd met Wilma en ze kregen samen een dochter en een zoon . Hij was de trotse opa van de twee kleinkinderen Esther en Iris.

Jan is 23 jaar ziek geweest. Hij leed aan de ziekte van Alzheimer. De laatste 10 jaar veelal bedlegerig. Hij werd vooral door Wilma, de kinderen en mantelzorgers thuis verzorgd.

Jan was een vriendelijke en aangename man voor zijn familie en vrienden.

Op 31 januari  jl. vond de uitvaart plaats vanuit de Sint-Lambertuskerk in Horst.

Op 20 februari 2018 is Theo van den Broek overleden. Theo is op 1 juni 1923 in Deurne geboren.

Hij startte zijn priesteropleiding in 1938 op Christus Koning in Helmond en vervolgde die in 1941 op het Juvenaat H. Hart in Bergen op Zoom. In 1942 eindigde daar zijn verblijf door de bezetting van het Juvenaat door de Duitsers.

Eind december 1942 werd hij via een vriend (B. Koolman) aangenomen op het Seminarie voor latere roepingen te Deuil-Montmagny (ten noorden van Parijs). Omdat hij geen geldige papieren had duurde het tot Augustus 1943 voordat hij, met hulp van L’Abbé Terruwe (ook uit Deurne) via een lange omweg naar Montmagny vertrok. Daar werd hij December 1943 op het gemeentehuis gearresteerd door de Gestapo. Als door een wonder was hij de enige van de gevangenen die niet op transport naar Dachau werd gezet en kwam hij door tussenkomst van de Ortskommandant vrij.

Op 29 juni 1953 werd hij in de kathedraal van Versailles tot priester gewijd en op 12 juli 1953 droeg hij zijn Eerste Plechtige H. Mis op in kerk van Gerardus Majella in Deurne/Walsberg.

Hierna was hij kapelaan in respectievelijk Bezons, Meudon Bellevue en Rueil-Malmaison (allen in Frankrijk). Vervolgens als aalmoezenier in een Verpleeg-Verzorgingshuis in Limail-Brevannes.

Uitgezonderd de oorlogsjaren en de jaren in het Verpleeghuis heeft hij in Frankrijk een hele mooie tijd gehad waar hij met dankbaarheid op terugblikte. Vanwege de slechte situatie in het Verpleeghuis stapte hij in 1968 over naar het bedrijfsleven en heeft hij uiteindelijk tot zijn pensioen in 1981 gewerkt als opleidingsfunctionaris bij Rank-Xerox in Venray.

“Faut-il nous quitter sans espoir, sans espoir de retour,

Faut-il nous quitter sans se revoir un jour,

Non, mes amis, ce n’est q’un au-revoir,

Oui, nous nous reverrons un jour”

Op 10 november 2018 is Gerard van der Locht uit Volkel op 73-jarige leeftijd overleden.

Gerard is op 1 mei 1945 geboren in Volkel als vierde in een gezin van 10 kinderen. 

In 1958 is hij -via pater Bontje- zijn SCJ-studie begonnen op Christus Koning te Helmond en heeft deze in 1959 op het broederjuvenaat in  Sittard voortgezet. Daar heeft hij tot 1962 de opleiding LTS timmeren gevolgd. Na het beeidnigen van zijn opleiding is hij gaan werken als timmerman.

Hij leerde zijn vrouw Ria tijdens het dansen op 11 april 1966 kennen en samen trouwden zij op 4 juni 1971. Uit hun huwelijk werden twee zonen geboren.

Op zijn 59^e is hij in 2004 met de vut gegaan.
Maar de betekende niet dat hij toen gestopt is met werken. Iedereen die aan hem vroeg of hij iets wilde doen, kreeg altijd ja, want nee zeggen kende hij niet.

Samen met de club van “Volkel in de Wolken”, tegenwoordig ‘de vrijwilligersclub van Jan Coppens’ was hij altijd bezig om allerhande klusjes in Volkel op te knappen voor het goede doel, want Volkel was zijn alles. Zijn laatste klus was de bol op de zuil voor de pastorie.

Hij is dan ook niet voor niks in 1998 “verdienstelijk Volkelnaar” geweest. Hij trad nooit op de voorgrond, maar stiekem was hij apetrots.

Naast het klussen had Gerard nog veel andere hobby’s, zoals de veteranensportdag van de KPJ, waar hij meestal bovenop de piramide terug te vinden was. Dansen bij countryclub Join-in en bij de scouting deed hij alle voorkomende klusjes.

Maar zijn lust en zijn leven was toch wel het wandelen waar hij mee begon toen hij met de vut ging. Liefst lange afstanden en op een flink tempo. Inmiddels heeft hij 13 keer met gemak de vierdaagse van Nijmegen en daarnaast ook nog 8 keer de Kennedymars uitgelopen.

Gerard was “unne gouwe mens met gouwe handjes”. Wat zijn ogen zagen, konden zijn handen maken.  

Wat was hij trots op zijn kleinkinderen en zij op hem.
Ze hebben altijd een super opa aan hem gehad: hun slaapkamermeubels heeft hij gemaakt, een speelhuis achter het huis gebouwd, altijd bereid om de schommel nog eens een keer aan te duwen of de kinderen op de rekstok te tillen, mee voetballen, verstoppertje spelen, over het gras rennen, niks was hem te dol.

Op 25 september 2018 ging Gerard naar de huisarts omdat hij 5 kilo was afgevallen. Op 9 oktober kreeg Gerard te horen dat hij ernstig ziek was, zonder kans op genezing.

Gerard klaagde nooit, ook nadat hij de diagnose had gekregen.  

Toen hij na een zware chemotherapie wat opgeknapt was, kon hij op 7 november weer doen wat hij het liefst deed, dus ging hij ’s middags mee klussen met Ad en de vrijwilligers club. Wat heeft hij daar van genoten. Veel mensen hebben hem die middag nog gezien.

Toen hij thuis kwam voelde hij zich niet lekker. Terwijl Ria 112 belde, kreeg Gerard een zware hartaanval omdat zijn kransslagader verstopt zat. Helaas heeft de reanimatie en alle zorg daarna in het Catharina ziekenhuis hem niet meer kunnen redden.
Op 10 november 2018 is Gerard in de leeftijd van 73 jaar , waarin hij nooit ziek geweest is en nooit medicijnen heeft gehad, overleden.  
Op 16 november is in een overvolle Heilige Antonius Abtkerk te Volkel afscheid van hem genomen.