Mathijs van Eijk is overleden op 25 december 2022 te Someren in de leeftijd van 74 jaar..
Mathijs begon aan zijn SCJ-opleiding in 1960 en beëindigde deze in 1963.
Kees Vriens
Kees is op 16 augustus 1938 in Bergen op Zoom geboren
en op 5 december 2022 in Breda gestorven.
In 1951 begon hij aan zijn SCJ-studie op het Juvenaat te Bergen op Zoom, welke hij in 1954 beëindigde.
Onderstaand de tekst van zijn gedachtenisprentje
Kees had een sterk karakter; zijn sterrenbeeld was leeuw. Hij was perfectionistisch en eigengereid, wat de omgang met hem soms bemoeilijkte. Als je hem beter leerde kennen, ontmoette je een zachtaardig, vriendelijk integer, attent en behulpzaam mens.
Zijn jeugd was traumatisch, in één jaar verloor hij zijn oudere broer en jongere zusje.
Hij was leergierig, vier jaar seminarie, hbs, tot en met doctoraal economie. In zijn werk achtereenvolgens bank, accountantskantoor en HEAO Breda, zijn glorietijd. Door zijn enthousiasme , perfectionisme en volledige inzet verloor hij zichzelf , ten koste van ontspanning en relatie. Met een tussenpose had hij vanaf 1975 een latrelatie met Jopie. Hij was een natuurmens, die lange fiets- en wandeltochten maakte en cultuurreizen met Jopie. Thuis genoot hij van klassieke muziek. Hij was spiritueel en was trouw in zijn contacten. Hij steunde allerlei sociale en religieuze doelen. Nadat in 2006 de ziekte van Parkinson zich openbaarde, nam Jopie in 2011 de zorg voor Kees op zich, bijgestaan door familie van Kees en de laatste jaren ook door oud-collega Wim. Eerst nog in zijn appartement, maar in 2013 werd hij opgenomen in verzorgingshuis de “IJpelaar”. Als gelovig mens en omdat hij enorm gehecht was aan het leven, heeft hij de ziekte ondergaan tot aan totale aftakeling. Zijn sterk gestel heeft hem nooit in de steek gelaten. Ook zijn humeur bleef positief. Hij accepteerde zijn beperkingen. Hij was dankbaar voor contacten en voor de zorg die hij ontving in de “IJpelaar”. Voorzien van het Sacrament der Zieken is hij op 5 december overleden; een longontsteking en trombosebeen werden hem fataal. Een intens goed mens is heengegaan. Kees, rust in vrede.
Leo Cambeen
Leo Cambeen geboren op 27 juli 1927 te Oude-Tonge en overleden op 13 december 2022 te Nijmegen
Leo kwam uit een gezin met 9 kinderen.
In 1939 begon Leo aan zijn SCJ-opleiding op het Juvenaat te Bergen op Zoom.
Hij kende een gelukkige tijd in het seminarie, maar verliet deze opleiding kort voor de priesterwijding in 1953. Hij trouwde in 1956 in Lourdes met Jeannette Somers en samen kregen zij drie kinderen.
Hij werd onderwijzer en waarnemend hoofd op een basisschool op Goeree-Overflakkee. In 1964 werd hij leraar wis-, natuur- en scheikunde aan de Rijksscholengemeenschap in Venlo. Op school gaf hij niet alleen onderwijs maar nam tevens deel aan sociale activiteiten (koor, toneel, zeilkamp en simultaan schaken). Ook na de VUT bleef hij nauw betrokken bij de school.
Leo was een echte natuurliefhebber In zijn vrije tijd reisde hij graag, vooral naar Spanje, werkte aan elektronische apparatuur en loste wiskundige vraagstukken en cryptogrammen op. Middels deze uitdagingen hield hij zich mentaal en fysiek fit.
In 2015 brak er een zware tijd aan voor Leo toen bij zijn vrouw ALS werd vastgesteld. Hij was haar steun en toeverlaat tot ze in juli 2016 overleed. Leo bleef geheel zelfstandig wonen en leven. Middels de iPad onderhield hij vele sociale contacten waarbij hij zijn betrokkenheid naar anderen toonde, doorspekt met zijn typische droge humor.
Met zijn kleinkinderen heeft hij leuke momenten en activiteiten beleefd. Afgelopen juni heeft hij zijn achterkleinzoon mogen leren kennen.
Begin december werd hij in het ziekenhuis opgenomen en is in het bijzijn van zijn dochters aldaar overleden.
Jan Laan
Jan Laan, geboren op 4 april 1938, is overleden op 84 jarige leeftijd op 20 oktober 2022 in Helmond. Hij beëindigde zijn SCJ-studie in februari 1967, drie maanden voordat hij tot priester gewijd zou worden. Hij vervolgde zijn theologie studie aan de RK universiteit in Nijmegen. Jan was getrouwd en had samen met zijn vrouw twee zonen. Na zijn doctoraalstudie werd hij docent in Etten-Leur en in Eindhoven. Daarna was hij districtskathecheet in Gemert. Vervolgens was hij 12 ½ jaar pastoraal werker in Deurne. Zijn laatste functie was hoofd geestelijke begeleiding is een verpleeg- en verzorgingshuis in Zevenbergen. Jan leed zijn laatste levensjaren aan de ziekte van Parkinson en had ernstige COPD.
Kees Veringmeier
Kees Veringmeier is op 5 november 1944 geboren in Schiedam en is op 78 jarige leeftijd op 29 augustus 2022 overleden in Borne (Overijssel). Kees is in 1957 op het Juvenaat te Bergen op Zoom begonnen aan zijn SCJ-opleiding, welke hij in 1965 beëindigde op het Noviciaat te Asten. Nadien studeerde Kees aan de Sociale Academie te Den Haag en de Voortgezette Opleidingen te Nijmegen. In de zeventiger jaren werkte Kees ook bij het R.M.O. (Raad voor Maatschappelijke Opbouw) te Nijmegen. Het R.M.O. zorgde voor betere samenwerking tussen verschillende organisaties op het gebied van maatschappelijk opbouwwerk.
Door zijn vrijwilligerswerk bij het Sint Franciscus Liefdewerk (S.F.L.) in Schiedam, waar pater J. van Kempen SCJ de directeur was, leerde Kees Corry Rost kennen. Zij trouwden samen en uit hun huwelijk zijn een zoon en dochter geboren en samen hebben zij 3 kleinkinderen.
Kees is als directeur van de landelijke Jeugdzorg in Den Haag werkzaam geweest en later in vele provincies. Hij heeft altijd zijn nek voor de jongeren uitgestoken, stond altijd voor hen paraat. Hij is ook voorzitter van de NVSPH oftewel van de Nederlandse Vereniging van Sociaal Pedagogische Hulpverleners geweest.
Kees is actief geweest in de gemeenteraad van de gemeente Beuningen (Gelderland) en later in de Provinciale Staten van Gelderland.
Tot zijn afscheid op 06-01-2021 was Kees vicevoorzitter van het parochiebestuur van de Parochie H.H. Jacobus en Johannes. Kees is vanaf 2002 tot zijn overlijden een deskundige en betrokken voorzitter geweest van de Uitvaartvereniging St. Barbara te Borne, waar altijd het belang van de vereniging en haar leden voorop stond.
Hij is 30 jaar lid van het zangkoor TCOV [ Twentse Christelijke Oratorium Vereniging] geweest, waarvan 12 jaar penningmeester.
Hij was altijd vrolijk en sociaal zeer betrokken en is na een kort ziekbed overleden.
Henk Braams
Hendrikus Johannes Maria Braams werd op 30 mei 1937 in Rotterdam geboren en overleed op 12 juni 2022 op 85-jarige leeftijd in zijn woonplaats Puttershoek.
Als zesde van 10 kinderen, was Henk uitverkoren om in 1951 aan de SCJ-priesteropleiding op het Juvenaat te Bergen op Zoom te beginnen. In 1955 beëindigde hij die opleiding.
Henk heeft een prachtig leven gehad, waarin hij 58 jaar gelukkig getrouwd was met zijn vrouw Leny Braams - Stuijts. Samen kregen zij een dochter en een zoon en waren zij in het gelukkige bezit van 5 kleinkinderen waarvoor hij de leukst denkbare opa was.
Henk was een veelzijdig mens. Na een aantal banen in de logistiek bij verschillende bedrijven, bouwde hij zijn eigen succesvolle bedrijf op in Rotterdam op het gebied van verschepingen, douane-documentatie, overslag en opslag. Dit bedrijf heeft hij 25 jaar met plezier geleid.
Daarnaast schilderde hij zijn hele leven en hield van tuinieren in zijn tuin die een prachtige verzameling rozen bevatte.
Hij had dierbare herinneringen aan zijn tijd op het Juvenaat in Bergen op Zoom. Aangezien hij een ijzeren geheugen had voor belangrijke en onbelangrijke zaken in het leven, vertelde hij vaak over de dagelijkse rituelen, zijn studie, de studiegenoten en paters op het Juvenaat.
Zijn dochter schreef “Mijn lieve vader was de beste vader die we ons hebben kunnen wensen; lief, geduldig, veelzijdig, creatief, begaan, vol humor en geliefd door allen die hij tegenkwam op zijn pad. Hartelijk dank voor het plezier wat hij steeds weer beleefde aan het lezen van Loopmare”.