Op 15 maart 2023 is Cees de Beijer (broeder Taddeus) op 88 jarige leeftijd in Maastricht overleden. Cees werd op 15 augustus 1934 te Bladel geboren en is op 19 maart 1954 in Helmond geprofest. Hij was de eerste juvenist van Broeder- juvenaat Huize Sint Gerlach - nadat in 1948 het juvenaat is opgericht - die geprofest is en hij was een broer van ex-pater Jan de Beijer.Antoon van den Einden
Op 13 januari 2021 is Antoon van den Einden op 79-jarige leeftijd in Deurne overleden.
Antoon begon aan zijn SCJ-studie in 1953 op het Missiehuis Christus Koning te Helmond en beëindigde deze in 1957.
Antoon was getrouwd met Lies van den Einden-Hurkmans en was vader van twee zonen en een trotse opa van twee kleinkinderen.
In zijn werkzaam leven is hij vooral actief geweest in de financiële sector en verzekeringen.
Op 1 januari 1972 richtte hij de besloten vennootschap “Van den Einden Assurantie- en Administratiekantoor B.V.” te Lierop op.
Hij heeft tot op late leeftijd actief meegewerkt in het bedrijf, wat is overgenomen door zijn zonen.
Hij heeft nog vaak gesproken over de Spartaanse opvoeding die hij vroeger heeft gehad. Wij denken met veel plezier terug aan onze vader. Het was een fijne mens.
Mathijs van Eijk
Mathijs van Eijk is overleden op 25 december 2022 te Someren in de leeftijd van 74 jaar..
Mathijs begon aan zijn SCJ-opleiding in 1960 en beëindigde deze in 1963.
Kees Vriens
Kees is op 16 augustus 1938 in Bergen op Zoom geboren
en op 5 december 2022 in Breda gestorven.
In 1951 begon hij aan zijn SCJ-studie op het Juvenaat te Bergen op Zoom, welke hij in 1954 beëindigde.
Onderstaand de tekst van zijn gedachtenisprentje
Kees had een sterk karakter; zijn sterrenbeeld was leeuw. Hij was perfectionistisch en eigengereid, wat de omgang met hem soms bemoeilijkte. Als je hem beter leerde kennen, ontmoette je een zachtaardig, vriendelijk integer, attent en behulpzaam mens.
Zijn jeugd was traumatisch, in één jaar verloor hij zijn oudere broer en jongere zusje.
Hij was leergierig, vier jaar seminarie, hbs, tot en met doctoraal economie.
In zijn werk achtereenvolgens bank, accountantskantoor en HEAO Breda, zijn glorietijd. Door zijn enthousiasme , perfectionisme en volledige inzet verloor hij zichzelf , ten koste van ontspanning en relatie.
Met een tussenpose had hij vanaf 1975 een latrelatie met Jopie. Hij was een natuurmens, die lange fiets- en wandeltochten maakte en cultuurreizen met Jopie.
Thuis genoot hij van klassieke muziek.
Hij was spiritueel en was trouw in zijn contacten. Hij steunde allerlei sociale en religieuze doelen.
Nadat in 2006 de ziekte van Parkinson zich openbaarde, nam Jopie in 2011 de zorg voor Kees op zich, bijgestaan door familie van Kees en de laatste jaren ook door oud-collega Wim. Eerst nog in zijn appartement, maar in 2013 werd hij opgenomen in verzorgingshuis de “IJpelaar”. Als gelovig mens en omdat hij enorm gehecht was aan het leven, heeft hij de ziekte ondergaan tot aan totale aftakeling. Zijn sterk gestel heeft hem nooit in de steek gelaten. Ook zijn humeur bleef positief. Hij accepteerde zijn beperkingen. Hij was dankbaar voor contacten en voor de zorg die hij ontving in de “IJpelaar”.
Voorzien van het Sacrament der Zieken is hij op 5 december overleden; een longontsteking en trombosebeen werden hem fataal.
Een intens goed mens is heengegaan.
Kees, rust in vrede.
Leo Cambeen
Leo Cambeen geboren op 27 juli 1927 te Oude-Tonge en overleden op 13 december 2022 te Nijmegen
Leo kwam uit een gezin met 9 kinderen.
In 1939 begon Leo aan zijn SCJ-opleiding op het Juvenaat te Bergen op Zoom.
Hij kende een gelukkige tijd in het seminarie, maar verliet deze opleiding kort voor de priesterwijding in 1953. Hij trouwde in 1956 in Lourdes met Jeannette Somers en samen kregen zij drie kinderen.
Hij werd onderwijzer en waarnemend hoofd op een basisschool op Goeree-Overflakkee. In 1964 werd hij leraar wis-, natuur- en scheikunde aan de Rijksscholengemeenschap in Venlo. Op school gaf hij niet alleen onderwijs maar nam tevens deel aan sociale activiteiten (koor, toneel, zeilkamp en simultaan schaken). Ook na de VUT bleef hij nauw betrokken bij de school.
Leo was een echte natuurliefhebber In zijn vrije tijd reisde hij graag, vooral naar Spanje, werkte aan elektronische apparatuur en loste wiskundige vraagstukken en cryptogrammen op. Middels deze uitdagingen hield hij zich mentaal en fysiek fit.
In 2015 brak er een zware tijd aan voor Leo toen bij zijn vrouw ALS werd vastgesteld. Hij was haar steun en toeverlaat tot ze in juli 2016 overleed. Leo bleef geheel zelfstandig wonen en leven. Middels de iPad onderhield hij vele sociale contacten waarbij hij zijn betrokkenheid naar anderen toonde, doorspekt met zijn typische droge humor.
Met zijn kleinkinderen heeft hij leuke momenten en activiteiten beleefd. Afgelopen juni heeft hij zijn achterkleinzoon mogen leren kennen.
Begin december werd hij in het ziekenhuis opgenomen en is in het bijzijn van zijn dochters aldaar overleden.
Jan Laan
