Gerrit Dankers is geboren op 10-10-1927 in Oerle/Wintelre. Hij is de jongste zoon uit een boerengezin met nog 3 broers en 2 zussen.
Gerrit vertelde dat zijn vader hem met de start van zijn studie op de fiets met zijn koffer naar Christus Koning in Helmond bracht. Hij begon in Helmond in 1940. Tegen het einde van de oorlog in 1945 werden de leerlingen vanwege die oorlog naar huis gestuurd. Nadien heeft Gerrit de opleiding niet meer opgepakt.
Wel heeft hij nog jarenlang met veel plezier de contactdagen bezocht.
In 1958 is hij getrouwd met Jaantje Neggers. Het burgerlijk huwelijk is gesloten door SCJ-lid Sjef Smetsers en het kerkelijk huwelijk door SCJ-lid Martien Konings. Uit het huwelijk zijn 3 kinderen geboren.
Gerrit heeft nagenoeg zijn gehele arbeidzame leven bij de CHV (1952-1988) in Veghel gewerkt als productmanager, met name op het gebied van beregeningsinstallaties. Zijn belangrijkste uitvinding is geweest de door Gerrit ontwikkelde unieke gepatenteerde CHV-afstandskoppeling.
Op 17 april 2020, midden in de Coronatijd, is hij met zijn echtgenote verhuisd naar zorgcentrum St. Petrus in Boekel. Op 15 januari 2021 is zijn echtgenote overleden. Op 27 januari 2022 is Gerrit op 94 jarige leeftijd in St. Petrus overleden.
Han werd geboren op 6 juli 1937 in het toenmalige Batavia in Nederlands-Indië, het huidige Jakarta en overleed 11 december 2021 in de leeftijd van 84 jaar in Sittard-Geleen. Hij groeide op tijdens de tweede wereldoorlog in Indië en tijdens de onafhankelijkheidsstrijd na de oorlog.
Op zijn achttiende vertrok Han naar Nederland om te gaan studeren. Hij begon aan de TU in Delft en stapte later over naar de HTS. In de tussentijd kwamen ook zijn ouders, 2 broers en drie zussen naar Nederland. Han besloot te stoppen met de HTS en begon 1958 aan zijn SCJ-opleiding in Warnsveld en beëindigde deze opleiding in 1963 in Liesbosch.
Han trouwde met Lenie en uit hun huwelijk werden 4 kinderen geboren. Het geloof stond centraal in het leven van het gezin. Han heeft als technicus gewerkt bij Hollands Signaal en bij Philips en ging op zijn 55e levensjaar met prepensioen. Maar zijn agenda was volgeboekt met auto’s repareren, klussen, klokken bouwen, verre reizen maken etc.
Na een huwelijk van 37 jaar overleed in 2005 zijn echtgenote Lenie. De mentale impact van de ziekte en het overlijden van Lenie was groot op Han. Gelukkig herpakte hij zich goed.
Nieuw geluk vond hij bij Margriet en samen trokken zij er veel op uit.
Zo’n 15 jaar waren zij elkaars maatjes en steun en toeverlaat.
Voor zijn 4 kinderen en 13 kleinkinderen was hij een geweldige vader en opa en zal enorm gemist worden.
Peter werd op 19 november 1946 in Voorburg geboren en overleed op 10 mei 2021 in Maastricht in de leeftijd van 74 jaar.
Op 13 jarige leeftijd begon hij in 1960 aan zijn SCJ-opleiding op Christus Koning te Helmond, welke hij in 1962 beëindigde.
Na zijn middelbare schoolopleiding studeerde Peter Nederlandse taal en letterkunde en algemene literatuurwetenschap aan de RU te Utrecht, alsmede oudheidkunde aan de VU te Amsterdam.
Hij was leraar Nederlands en Klassieken in het voortgezet onderwijs en doceerde historische (Nederlandse) letterkunde aan de Tilburgse Katholieke Leergangen.
Hij sloot zijn onderwijsloopbaan af als bisschoppelijk gedelegeerde voor het voortgezet onderwijs in het diocees Roermond.
Als leraar aan het Henric van Veldeke College was hij gedreven om jonge mensen in te wijden in de zeggingskracht van de ‘schone letteren’. Ook als docent aan HOVO Limburg heeft hij enthousiast ouderen (opnieuw) kennis laten maken met onze culturele erfenis. Zijn ziekte maakte het de laatste twee jaren onmogelijk om nog fysiek les te geven.
Piet werd in 1931 geboren op de Leur (Etten-Leur) in een gezin van 4 broers, 3 zussen en 1 aangenomen broer die door Piet in het gezin opgenomen is. Piet heeft na zijn basisschool zijn studie voortgezet op het seminarie in Bergen op Zoom. Op 18-jarige leeftijd is hij van het noviciaat in Asten naar het Grootseminarie Liesbosch gegaan. Heeft in deze tijd ook twee jaar in een jeugdhuis in Maastricht gewerkt. Op 19 Juli 1959 werd Piet in Heesch tot priester gewijd.
Op 10 december 1960 vertrok Piet voor zijn eerste missie naar Chili per boot.
Een land waar toentertijd een onbeschrijfelijke armoede heerste onder 80% van de bevolking. De kerk was de grootste morele en sociale kracht van het land. Maar de taak van Piet hierin was moeilijk, de kerk was heel arm. De sociale problemen in het land waren zo groot dat het voor Piet moeilijk was om toe te komen aan zijn priesterwerk.
Piet werd benoemd in Chepica, waar hij vanaf de eerste dag de gezinnen thuis ging opzoeken. Zo leerde hij de taal en kreeg het vertrouwen van de mensen. Hij maakte o.a. iedere ochtend bezems met de plaatselijke bevolking. Zijn parochie bestond uit mensen die in bittere armoede leefden, geen eigen huis of bezittingen hadden, mensen die niets durfden aan te pakken omdat hun leven geleid werd door de ´patroon´, grootgrondbezitter. De grote zorg van de kerk was om deze mensen een waardig bestaan te geven.
In 1971 werd Piet overgeplaatst naar Curico, waar hij een van de moeilijkste wijken toegewezen kreeg. Piet was de eerste pater in deze wijk. Een wijk waar mensen s ´nachts niet de straat op durfden, maar waar Piet geen last van had. Na een jaar opbouwen van contacten, gooide Piet het over een andere boeg en begon met de opbouw van een christelijke gemeente. Nadat de eerste keer mislukte, zette hij door en sloeg het aan. Hij begon een klein kerkje, zo groot als een huiskamer.
Na de coup werd Piet gevraagd de politieke gevangenen in Curico te begeleiden. Hier ontmoette hij in de vrouwengevangenis, Teresa. Die later zijn vrouw werd. Een van de belangrijkste redenen voor Piet om naar Nederland terug te keren, omdat Teresa alsnog voor 5 jaar uit het land verbannen werd.
Terug in Nederland heeft Piet zijn werk voortgezet als pastor in de Antoniusparochie in Waalwijk. Waar hij tot na zijn pensioen zich nog veel heeft ingezet voor de gelovigen in Waalwijk. Heeft vanuit de parochie mooie projecten opgezet, zoals o.a. ´De strohalm´ (voor gezinnen in Waalwijk die in armoede leven) of een studentenproject in Curico. Waar jongeren financieel gesteund worden vanuit de kerk in Waalwijk om zo te kunnen studeren.
Piet Jongenelis heeft de laatste jaren last gehad van dementie.
Piet is op 1 April 2020, op 89-jarige leeftijd vredig, tijdens zijn middagslaap, in het zonnetje overleden.
Piet laat een echtgenote, 2 dochters en een kleinkind achter.