button-muziek

button-link

Gerard Maas

Gerard MaasGerard Maas is op 13 januari 1943 in Helmond geboren en overleed op vaderdag - zondag 16 juni 2019 - in het bijzijn van zijn gezin.


In september 1955 is Gerard begonnen op het Broederjuvenaat in Sittard aan zijn SCJ-studie , welke hij beëindigde in 1957.

In 1962 is Gerard begonnen aan zijn loopbaan bij het toenmalige staatsbedrijf PTT (nu PostNL). Begonnen als postbode, doorgestroomd naar loketbeambte, beheerder en de laatste jaren als inspecteur. In zijn vrije uren was Gerard vrijwilliger bij het PKF (Personeel- en Kinderfonds). Meer dan 25 jaar als leider en een tijd ook als hoofdleider heeft hij kampen gedraaid voor de kinderen van het personeel van de PTT.

In 2002 ging Gerard na 40 trouwe dienst in de VUT.

In zijn vrije tijd heeft hij zitting genomen in diverse besturen meestal als penningmeester.

Samen met zijn vrouw genoot Gerard de laatste paar jaren van het leven en van hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.

Helaas werd Gerard in oktober 2018 ziek, in de door Gerard genoemde reservetijd, heeft hij genoten van deze tijd en nog de kans gehad om nieuwe herinneringen te maken!

Gerard heeft de leeftijd van 76 bereikt.

Harry Verdijsseldonck

Harry Verdijsseldonck2Op 18 maart 2019 is Harry in Helmond overleden.

Harry is op 30 oktober 1936 als 3e in een gezin van 4 kinderen in Asten geboren.

Na de kleuter- en jongensschool en één jaar Mulo is hij in september 1948 op het Missiehuis Christus Koning aan zijn SCJ-studie begonnen en beëindigde deze in 1950. Nadien heeft hij nog de Mulo gevolgd en is daarna – zoals hij het omschrijft - in het interessante grensdorp
Baarle - Nassau – Hertog de “kweekschool” gaan volgen.
Via zijn oom Gerard in Heusden begon zijn onderwijzersloopbaan. Via Waalwijk kwam hij in Breda terecht, waar hij overdag lesgaf en ’s avonds de kunstacademie volgde.
Na Asten , Amsterdam is hij weer naar zijn geboortedorp Asten verhuisd waar hij van 2 wevershuisjes één mooie woning maakte. Naast zijn schoolwerkzaamheden zette Harry zich voor vele zaken in zoals het opzetten van een documentatiecentrum, het runnen van een schoolkrant enz.

Na zijn pensionering schreef hij historische stukjes in plaatselijke en regionale dagbladen, heeft meegewerkt aan een herdenkingsboek t.g.v. het 100-jarig bestaan van de parochiekerk. Maar hij gaf ook rondleidingen, gaf nog les en ging handwerken exposeren.
Onderwijl ontwikkelde hij een bijzondere hobby, namelijk het verzamelen van allerlei exotische voorwerpen – vaak van religieus van aard – en later zijn beroemde kerstgroepen.
Hij bezat honderden kerstgroepen uit allerlei landen, van allerlei materialen en van verschillende tijden. In de Kersttijd exposeerde hij deze in diverse musea.
Na zijn reis naar Colombia werd in december 2018 bij hem hartfalen vastgesteld.

Op 23 maart heeft vanuit zijn Astense parochiekerk – waar hij zo trots op was - de kerkelijke uitvaart plaatsgevonden.

 

Theo Pollemans

Pollemans TheoOp 23 juli 2019 is Theo Pollemans in Oudewater overleden.

Theo is op 1 april 1930 als jongste in een gezin van vijf zonen in Oude-Tonge geboren.
Als kind ontfermt hij zich over zijn duiven, die hij als hobby houdt.
In 1943 begon hij zijn SCJ-studie – vanwege de oorlog – in Aarle-Rixtel en beëindigde deze in 1948 vanuit het Juvenaat in Bergen op Zoom.
Inmiddels was het gezin – gedwongen door de Duitse bezetter – verhuisd naar Breda , waar Theo zijn onderwijsakte behaalt na eerst een korte tijd werkzaam te zijn  geweest bij een assurantiekantoor.  Hij start zijn onderwijscarrière aan de meisjes-ulo te Breda, waar hij
Ria Spitters leert kennen. Hij vervolgt zijn loopbaan als meester in het basisonderwijs . Sinds 1962 is hij schoolhoofd, eerst in Ledeacker (gemeente Oploo) en vervolgens in Oudewater.
In 1962 trouwen Theo en Ria en uit hun huwelijk worden 3 zonen geboren.
In Oudewater is hij dirigent van het herenkerkkoor Sint Caecilia, maar zijn vrije tijd besteedt hij o.a. aan het schrijven van boeken, het samenstellen van tentoonstellingen en het houden van geschiedkundige en literaire lezingen. Theo bezit een grote maatschappelijke betrokkenheid, zo is hij mede-oprichter van een plaatselijke politieke partij, mede-kartrekker van o.a. de peuterspeelzaal, bibliotheek en Geschiedkundige Vereniging Oudewater.
Voor al zijn diensten ontvangt hij eind jaren negentig een Koninklijke onderscheiding.
Maar nog meer verguld was hij van zijn schoondochters en zijn 4 kleinkinderen.
Na zijn pensionering maakte hij vele langeafstandswandelingen, maar was ook betrokken bij De Wulverhorst, als rolstoelrijder en koffieschenker.
Aan zijn pad komt op de respectabele leeftijd van 89 jaar een einde.

Met een knipoog naar de titel van een van zijn boeken: Ach ja…. Zo was Theo Pollemans

Cor Schijf

Schijf CorCor Schijf is 24 Juni 2019 na een kort ziekbed thuis te Soest overleden.

Hij is geboren op 13 maart 1932 in een gezin met 9 kinderen. Na de lagere school vervolgde hij in 1946 zijn opleiding op het kleinseminarie van de Congregatie van de Priester van het Heilig Hart in Bergen op Zoom. In 1953 beëindigde hij deze opleiding.
Na afronden van een versnelde lerarenopleiding is Cor werkzaam geweest in het lager en vervolgens het middelbaar onderwijs.

Cor is in 1960 getrouwd met Ria Roest, samen kregen zij 3 zonen en een kleinkind.

Na zijn professionele carrière heeft Cor zich ingezet als vrijwilliger en was ook jaren actief in het kerkkoor Canto Nuovo. Verder was hij regelmatig in het museum van Soest werkzaam als suppoost en hij heeft als hobbyschilder regelmatig een doek gemaakt.
We herinneren Cor als liefhebbende echtgenoot,vader en opa.

 

 

Toon Holtappels

Toon HoltappelsOp 24 juni 2017 is Toon (Anton) Holtappels in zijn appartement in Kerkdriel overleden.
Toon begon zijn SCJ-opleiding in 1946 op het Missiehuis Christus Koning te Helmond en beëindigde deze opleiding in 1954 vanuit het noviciaat in Asten.

Na zijn PABO-opleiding aan de Fontys te ‘s-Hertogenbosch was hij drie jaar onderwijzer in Engelen. In september 1962 werd Toon hoofd van de Odradaschool in Alem, hij bleef dat tot aan zijn pensionering in 1988.

Naast het onderwijs hield hij zich met diverse maatschappelijke taken bezig. Zijn grote hobby was muziek. Geen wonder dan ook dat hij in 1965 in het kleine dorp aan de Maas een jeugdfanfare oprichtte. Deze groeide in de loop der jaren uit tot de zeer succesvolle Fanfare Alem. Hij was daarvan 37 jaar voorzitter en zette zich daarbij o.a. in voor de uitwisselingen met de Zwitserse Musikverein Lenk. 

Daarnaast was Toon maar liefst 55 jaar dirigent van het plaatselijke kerkkoor en de drijvende kracht achter jongerenkoor ‘Horizon’ met leden uit Alem, Kerkdriel, Velddriel en Rossum. Ook stond de doener aan de wieg van een kinderkoor en trad hij incidenteel op als dirigent van het gelegenheidskoor van de KBO afdeling Maasdriel. 
In de jaren zestig legde Toon als voorzitter van v.v. Alem het fundament voor de voetbalvereniging Alem.

Naast een hoge pauselijke onderscheiding viel hem onder meer de eer te beurt om de eremedaille in goud verbonden aan de Orde van Oranje Nassau en een huldeblijk van de KNMO (Koninklijke Nederlandse Muziek Organisatie) te ontvangen. 

Toon stond in Alem bekend als een inspirerende, gemoedelijke en enthousiaste man. Een man, die door zijn daden en zijn doen velen tot steun is geweest.

Rein van Leeuwen SCJ

Op 25 juli 2018 is in Montréal (Canada) pater Rein van Leeuwen op 89 jarige leeftijd overleden.
Leeuwen van Rein SCJ CanadaRein was 68 jaar geprofest en 62 jaar priester. Uit zijn studiecode 48AN56 blijkt dat hij in 1948 zijn SCJ-opleiding begonnen is op het Noviciaat in Asten en in 1956 tot priester werd gewijd in Nijmegen.
In 1957 werd hij uitgezonden naar Indonesië, waar hij voornamelijk gewerkt heeft  in Zuid-Sumatra en Jakarta. Tijdens zijn 45 jaren in Indonesië heeft hij allerlei functies uitgeoefend. Zo was hij rector en prefect van het kleinseminarie Palembang, werkte hij in de parochie en was secretaris van de Aziatische Bisschoppen Conferentie.

In die laatste functie heeft men hem leren kennen als een expert in Social Communication. Tijdens een vakantie in Nederland heeft hij bij de NOS een cursus gevolgd om zich te bekwamen in de regie en het opstellen van programma’s voor radio- en t.v  En deze kennis gebruikte hij in Indonesië voor het maken van radio- en t.v.-programma’s en het opleiden van jonge mensen hierin.
Tijdens een internationale conferentie in Montréal in 1998 werd hij ziek en moest daar verpleegd worden. Hij voelde zich daar thuis en gaf aan, dat hij na zijn pensionering graag terugkwam.
Op 16 juli 2002 verhuisde hij naar Montréal en ging zich inzetten voor de Nederlandse  maar ook voor de Indonesische gemeenschap.