button-muziek

button-link

Bram Ettema

Bram EttemaBram Ettema werd op 11 februari 1935 geboren in Rotterdam. Na een kort ziekbed, ten gevolge van een jarenlange longziekte, is hij op 9 oktober 2019 in Den Haag overleden.

Bram zijn jongensideaal was om missionaris te worden. In 1947 begon hij zijn SCJ opleiding in Bergen op Zoom, die hij in 1953 in Asten voortijdig verliet. Vervolgens ging hij geschiedenis studeren in Nijmegen, met als doel leraar te worden. Maar ook nu kreeg zijn toekomst een andere richting. Na zijn studie en diensttijd, waarin hij als officier bij de Militaire Inlichtingen Dienst werkte, heeft Bram voor korte tijd bij de Nieuwsdienst van de Wereldomroep in Hilversum gewerkt.  In 1964 kreeg hij een baan bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken, waar hij tot 1994 gewerkt heeft aan internationale vredesvraagstukken en ontwapeningsverdragen. Voor zijn verdiensten werd hij in 1993 benoemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau.

Bram is 57 jaar getrouwd geweest met Nel Stoop, die hij in Nijmegen had leren kennen. Uit dit liefdevolle huwelijk zijn vier kinderen en negen kleinkinderen voortgekomen. Hij beleefde altijd veel genoegen aan de familiebijeenkomsten met kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen.

Na zijn pensioen bleef Bram zijn intellect uitdagen. Aan de universiteit van Leiden volgde hij colleges filosofie en theologie en thuis las hij de werken van oa. Tacitus en Cicero in het Latijn. Het ontstaan van het heelal, de grenzen van onze kennis, maar ook politieke vraagstukken zoals de Brexit hielden hem erg bezig. Een erudiete man die zich zijn hele leven bleef ontwikkelen en niet bang was voor de grote levensvragen.

Theo Vaessen

theo vaessenTheo Vaessen is op zondag 03 november 2019 in Geleen overleden.

Theo is op 06 oktober 1942 in Spaubeek geboren. Op 12 jarige leeftijd startte hij in 1955 zijn SCJ-opleiding in het Missiehuis Christus Koning te Helmond. Hij beëindigde deze opleiding in 1959 vanuit het Juvenaat in Bergen op Zoom.

Op maandag 4 november 2019 stond in De Limburger het navolgende artikel:

Voormalig sportjournalist Theo Vaessen is zondag op 77-jarige leeftijd overleden. De Gelener was al geruime tijd ziek.

Vaessen werkte ruim veertig jaar voor het Limburgs Dagblad en De Limburger. Voor deze kranten volgde hij onder meer het betaald voetbal en ‘Oranje’. Als voetbalverslaggever bezocht hij meerdere WK’s, EK’s en Europese wedstrijden. Vaessen was aanwezig bij de twee verloren WK-finales in 1974 en 1978.

Vaessen heeft ook diverse boeken op zijn naam staan. Hij schreef biografieën over oud-Ajacieden Arie Haan en Gerrie Mühren. Tevens wijdde hij een boek aan aanvaller Ruud Geels (Altijd raak, 2007) en trainer Huub Stevens (Ongezouten, 2008).

Vaessen was ook buiten de sport actief. Zo vloog hij voor een krantenreportage mee met een F-16. Als fervente liefhebber van de Suske en Wiske-strips schreef hij een boek over de tekenaar, de Belg Paul Geerts.

Wim Loerakker

Wim LoerakkerNa een langdurig ziekbed is Wim Loerakker op 13 oktober 2019 overleden. Wim studeerde van 1961 tot 1963 in Warnsveld.

Wim is op 12 mei 1943 in Breda geboren. Als jonge jongen van 12 ging Wim naar het Juvenaat in Bergen op Zoom, maar hij had zo’n vreselijke heimwee, dat dit van zeer korte duur is geweest.
Hij ging naar de Sint Lambertus Mulo in Breda, maar zijn wens om priester te worden bleef aanwezig. Daarom ging hij op 17 jarige leeftijd in 1961 naar Huize St. Michaël in Warnsveld voor de zgn “late roepingen” opleiding.
Hij kreeg echter steeds meer belangstelling voor bezigheden die niets met het priesterschap te maken hadden zoals de zendhobby die hij daar in de paardenstal uitoefende. Ook de nieuwe uitvindingen zoals de computer en alles wat daarmee samenhangt trok hem aan. Hij heeft toen zijn SCJ-opleiding in 1963 afgesloten en heeft de militaire dienstplicht vervult.

Zijn hele werkzame leven is hij met de computers in de weer geweest totdat hij door diabetes minder gezond werd.
In zijn vorige woonplaats Haastrecht was hij een gelicenseerd radio-zendamateur en was aangesloten bij de VERON afd. Gouda. Van deze afdeling was hij de voorzitter.
Verder deed hij aan meteorologie.

Hij is getrouwd met Leonie en samen hebben zij een zoon. Richard-William is qua werkzaamheden in de voetsporen van zijn vader getreden.

Op 57-jarige leeftijd is Wim als gevolg van diabetes getroffen door een herseninfarct en steeds meer invalide geraakt. Gelukkig was zijn geest onverminderd scherp. Dat is gebleven tot aan de dag van zijn overlijden. Hij is dus ruim 18 jaar lichamelijk steeds verder achteruitgegaan. Vijf jaar geleden is Wim opgenomen in het verzorgingshuis de Leystroom in Breda. Hij is daar zeer goed verzorgd.

Het contactblad Loopmare werd door Wim en Leonie altijd gelezen en Wim vond het met name altijd belangrijk om te weten wie van de paters, broeders en mede-leerlingen overleden waren.

Tot 5 jaar geleden was het voor Wim en Leonie nog mogelijk om bij de ontmoetingsdagen aanwezig te zijn. Van die dagen heeft hij erg genoten. Voor de laatste keer was dat in Bergen op Zoom. Wim zal erg gemist worden, vooral zijn scherpe geest die bij tijd en wijle opbloeide met een of andere bijzonder rake opmerking.

Fons Bijman

Fons BijmanOp Tweede Paasdag, 22 april 2019, is Fons Bijman thuis in Veghel overleden in het bijzijn van zijn vrouw. 

Fons is op 14 september 1947 geboren in Doetinchem als vierde kind in een gezin van 5 kinderen.

Fons is in 1959 gestart met zijn SCJ-opleiding aan het Juvenaat in Bergen op Zoom. Na het noviciaat in Asten is hij gestart met de studie Theologie aan de universiteit in Tilburg, welke hij in 1967 vanuit Liesbosch voortijdig heeft beëindigd. Vervolgens is hij in militaire dienst getreden. In 1969 ontmoette hij Emmy met wie hij 2 kinderen kreeg en later 4 kleinkinderen. In 1970 is hij in dienst getreden bij de PTT waar hij tot 1997 werkzaam is geweest. Hierna heeft hij diverse uiteenlopende functies met veel plezier en inzet vervuld.

Fons wordt herinnerd als een man met een glimlach die altijd in was voor een praatje en waarbij normen en waarden in hoog vaandel stonden. Hij hield van fietsen, de omgeving verkennen en kennis vergaren. Ook was hij een actief lid als vrijwilliger van de Zonnebloem.

 

 

Jos Klaassen

Jos KlaassenJos overleed op 4 september 2019. 

Jos werd op 8 december 1941 in Venlo geboren in een gezin van zeven kinderen. Na één jaar Mulo begon Jos in 1955 aan zijn SCJ-opleiding op het Juvenaat in Bergen op Zoom en deze opleiding sloot hij in 1960 af op het Noviciaat in Asten. Daarna ging hij naar de kweekschool, maar in plaats van onderwijzer werd hij in 1963 journalist bij het Eindhovens Dagblad.  Vier jaar later kwam hij bij de Volkskrant als politieverslaggever. Zelf karakteriseerde hij dit als “oerjournalistiek” met een Dafje zonder remmen maar met een scanner achter alle meldingen aan. Maar hij had meer ambitie. In de avonduren ging hij rechten studeren en studeerde af in “internationaal en Europees recht”. In 1975 belandde hij op de buitenlandredactie, waar hij een keer maatschappelijk werkster Joke Donia interviewde . Zij werd zijn levenspartner. In 1984 reide hij met haar naar Bonn, toen de hoofdstad van West Duitsland. Hier maakte hij van nabij de geschiedenis mee. Hij voorvoelde de val van de muur. Jos was van Bonn al naar Berlijn verhuisd en was er bij toen op 9 november 1989 de muur viel. Dit was het hoogte punt van zijn journalistieke carrière.

In de Volkskrant van maandag 23 september jl. heeft Peter de Waard een In Memoriam geschreven onder de titel "Van de oerjournalistiek tot de val van de Muur". U vindt dit atikel hier.

Hij heeft vele functies en reizen in zijn journalistiek leven meegemaakt, welke hij later verruilde voor zijn andere passie: zingen. Het hoogte punt was een uitvoering van La Traviata in de Westergasfabriek in Amsterdam. De primair progressieve afasie maakte het zingen onmogelijk. De aftakeling was zeer moeilijk voor hem.

Jan Haasen

Jan HaasenJan is op 30 mei 1934 geboren in Asten-Heusden en op 20 juli 2017 op 83 jarige leeftijd in Valkenswaard overleden.
In 1947 begon Jan aan zijn SCJ-studie in het Missiehuis Christus Koning te Helmond en werd in 1963 in Nijmegen tot priester gewijd.
Later ontmoette hij Els en samen zijn zij in 1974 getrouwd.
Jan was vertaler in Bergeijk , maar ging later als maatschappelijk werker voor het gehandicapte kind aan de slag. Daarnaast heeft Jan nog als vertaler aan het Brabantse woordenboek gewerkt.
In de laatste jaren voor zijn pensioen was Jan decaan op een school in Bladel.
Al het werk wat Jan gedaan heeft, heeft hij altijd met hart en ziel gedaan.
Samen met Els heeft Jan 4 kinderen en 6 kleinkinderen gekregen.
Jan was niet een man van veel woorden. Maar zijn uitdrukking, rust en vertrouwen zeiden altijd genoeg. Hij wordt nog elke dag gemist.