Tom Tuijp overleed op 77-jarige leeftijd in Volendam op 23 maart 2019.
Tom begon bij de SCJ in het broederjuvenaat Huize Sint Gerlach in Heer in 1957. Na zijn noviciaat werd hij in Helmond in 1960 geprofest als broeder Ignatius. In 1964 verliet hij de SCJ vanuit Nijmegen. “Hij hield van het leven, ondeugd was zijn grootste deugd, zijn levenslust was eindeloos”. Een goed mens die zijn omgeving in verslagenheid achterlaat, laat men ons weten.
Op 17 februari 2019 is Frits Aarts uit Lierop in zijn slaap overleden.
Frits is op 23 augustus 1930 in Asten geboren als zesde kind uit een gezin van zeven kinderen. In 1942 begon Frits op 12-jarige leeftijd aan zijn SCJ-studie op het Missiehuis Christus Koning in Helmond, welke studie hij in 1944 beëindigde.
Hij is begonnen als chauffeur bij de CHV, waarna hij in 1965 bij RVS is gaan werken als verzekeringsadviseur. Na ruim 25 jaar bij RVS gewerkt te hebben kon hij in 1990 met pensioen.
Frits trouwde in 1962 met An van de Ven en samen kregen zij twee dochters en later zes kleinkinderen. Voor zijn dochters was hij een lieve, zorgzame vader en voor zijn kleinkinderen een opgewekte en trotse opa.
Doordat Frits trouwde met de dochter van gildebroeder Hannes van de Ven, werd ook hij lid van het Gilde St-Antonius-Abt te Lierop.Tijdens zijn 57-jarig lidmaatschap heeft Frits een zeer grote betekenis gehad voor het gilde in Lierop, maar ook voor de gilden in Kring Peelland en de Noordbrabantse Federatie van Schuttersgilden. In 1992 werd hij onderscheiden met de hoogste onderscheiding van het Gilde St-Antonius-Abt, zijnde “Erebroeder in Groen”. Vooral zijn werk voor Kring Peelland ontving hij twee kring-onderscheidingen met bijbehorende zilveren draagspeld.
Op vrijdag 22 februari 2019 heeft de uitvaart met gilden-eer plaatsgevonden in de parochiekerk van de Heilige Naam Jezus te Lierop.
Jacques Bax overleed te Wijchen op 21 maart 2019. Hij werd geboren op 29 december 1926 in Luijksgestel. Op 12 jarige leeftijd begon hij in 1939 aan zijn SCJ-studie op het Missiehuis Christus Koning te Helmond en beëindigde zijn SCJ-studie in 1952 in Nijmegen.
Hij ging werken bij de kinderbescherming en leerde Trees Timmen kennen. Hij werd maatschappelijk werker bij de psychiatrische inrichting St. Jozef in Apeldoorn. In hun bijna 60 jarig huwelijk werden in Apeldoorn hun drie zoons geboren.
In die tijd studeerde hij ook nog sociologie, behaalde zijn doctoraal en werd docent Inrichtingswerk aan de Sociale Academie te Breda. Daarvoor verhuisden ze naar Ulvenhout, waar Jacques en Trees actief waren als vrijwilliger in dorp en parochie. Zijn sociale bewogenheid uitte zich ook in zijn interesse in maatschappelijke thema’s en het vrijwilligerswerk voor de Stichting Nicaragua.
Na zijn vervroegde pensionering werd hij fotograaf van de plaatselijke krant en was alom aanwezig. Jacques was een aimabele, vrolijke en nieuwsgierige man, die intens kon genieten van de kleine dingen en graag met mensen sprak.
Om dichter bij hun kinderen en inmiddels 5 kleinkinderen te wonen verhuisden ze naar Wijchen, waar Jacques de laatste 6 jaren verbleef in verpleeghuis de Weegbree, waar hij overleed op 92-jarige leeftijd.
Op 5 september 2018 is Theo in Rijen overleden.
Theo is op 27 september 1943 geboren in Eersel. Na de lagere school (het St. Willibrordus in Eersel) is hij zijn SCJ-studie in 1955 begonnen op het Missiehuis Christus Koning in Helmond en heeft deze in 1961 op het Juvenaat in Bergen op Zoom beëindigd. Daarna is hij overgestapt naar het Rythovius college in Eersel om vervolgens de HBS met goed gevolg te doorlopen. Na een paar jaar in het bedrijfsleven te hebben gewerkt, is hij docent geworden bij de laboratoriumschool in Breda. Tot zijn pensioen heeft hij daar gewerkt.
In 1967 trouwde hij met Mariëtte Spanjers. In 1969 werd Leo geboren en in 1972 Juanita. Reizen is altijd een grote passie geweest. Tot zijn kinderen volwassen waren met auto en caravan door Europa, daarna was het tijd om de rest van de wereld te verkennen. Met kleinzoon Lars (1999) werd Europa nog eens dunnetjes over gedaan.
Theo was unne gelukkige mens. Samen met Mariette sport kijken, postzegels en telefoonkaarten verzamelen, een weekendje weg met familie. Als iedereen blij was, was hij het ook.
Op 5 september is Theo na een kort ziekbed overleden. Rustig. Tussen mensen die hem lief waren.
Op 24 januari 2019 is Jan Ernst uit Horst overleden.
Jan werd in 1935 geboren in het dorp America en was de jongste uit een gezin van 9 kinderen.
De oorlogsjaren heeft Jan als kind bewust meegemaakt. Dit heeft een flinke impact gehad op hem, mede doordat er in zijn gezin/familie meerdere slachtoffers waren ten gevolge van bombardementen.
Na de lagere school in 1948 begon Jan zijn SCJ-studie in Helmond op het Missiehuis Christus Koning, welke hij beëindigde in 1951. Daarna ging hij naar het gymnasium van de paters Franciscanen in Venray. In de vakken Latijn en Grieks was Jan zeer geïnteresseerd.
Op 21-jarige leeftijd moest Jan in militaire dienst en volgde in Kampen de opleiding tot administrateur/schrijver. Hij werd daarna overgeplaatst naar de Generale Staf in Den Haag als soldaat schrijver.
Na de diensttijd werkte Jan nog 3 jaar bij de HAVAM, waarna hij op de L.T.S. in Horst aangesteld werd als administrateur. Naderhand werd dit de middelbare school Dendron College. Hij heeft hier uiteindelijk 40 jaar gewerkt.
Jan was ook op meerdere plaatsen actief, zoals in sportverenigingen en parochie.
Jan was 53 jaar getrouwd met Wilma en ze kregen samen een dochter en een zoon . Hij was de trotse opa van de twee kleinkinderen Esther en Iris.
Jan is 23 jaar ziek geweest. Hij leed aan de ziekte van Alzheimer. De laatste 10 jaar veelal bedlegerig. Hij werd vooral door Wilma, de kinderen en mantelzorgers thuis verzorgd.
Jan was een vriendelijke en aangename man voor zijn familie en vrienden.
Op 31 januari jl. vond de uitvaart plaats vanuit de Sint-Lambertuskerk in Horst.
Op 20 februari 2018 is Theo van den Broek overleden. Theo is op 1 juni 1923 in Deurne geboren.
Hij startte zijn priesteropleiding in 1938 op Christus Koning in Helmond en vervolgde die in 1941 op het Juvenaat H. Hart in Bergen op Zoom. In 1942 eindigde daar zijn verblijf door de bezetting van het Juvenaat door de Duitsers.
Eind december 1942 werd hij via een vriend (B. Koolman) aangenomen op het Seminarie voor latere roepingen te Deuil-Montmagny (ten noorden van Parijs). Omdat hij geen geldige papieren had duurde het tot Augustus 1943 voordat hij, met hulp van L’Abbé Terruwe (ook uit Deurne) via een lange omweg naar Montmagny vertrok. Daar werd hij December 1943 op het gemeentehuis gearresteerd door de Gestapo. Als door een wonder was hij de enige van de gevangenen die niet op transport naar Dachau werd gezet en kwam hij door tussenkomst van de Ortskommandant vrij.
Op 29 juni 1953 werd hij in de kathedraal van Versailles tot priester gewijd en op 12 juli 1953 droeg hij zijn Eerste Plechtige H. Mis op in kerk van Gerardus Majella in Deurne/Walsberg.
Hierna was hij kapelaan in respectievelijk Bezons, Meudon Bellevue en Rueil-Malmaison (allen in Frankrijk). Vervolgens als aalmoezenier in een Verpleeg-Verzorgingshuis in Limail-Brevannes.
Uitgezonderd de oorlogsjaren en de jaren in het Verpleeghuis heeft hij in Frankrijk een hele mooie tijd gehad waar hij met dankbaarheid op terugblikte. Vanwege de slechte situatie in het Verpleeghuis stapte hij in 1968 over naar het bedrijfsleven en heeft hij uiteindelijk tot zijn pensioen in 1981 gewerkt als opleidingsfunctionaris bij Rank-Xerox in Venray.
“Faut-il nous quitter sans espoir, sans espoir de retour,
Faut-il nous quitter sans se revoir un jour,
Non, mes amis, ce n’est q’un au-revoir,
Oui, nous nous reverrons un jour”