button-muziek

button-link

VAKANTIETIJD

De vakantietijd ligt al weer een tijdje achter ons. En de herfst heeft intussen haar intrek genomen. Voor ‘fanatieke’ oudleerlingen was de maand oktober eigenlijk de tijd om weer uit te kijken naar een ontmoetingsdag, ook wel bekend als de ‘jaarlijkse reünie’. Maar voor het tweede jaar moest  die dag helaas weer afgezegd worden omdat Corona nog een flinke spelbreker was. Daarom was het toch wel bijzonder aardig dat het bestuur van onze Vereniging en de redactie van de Loopmare een extra uitgave gepland hadden van genoemde  periodiek, die intussen bij jullie aangetroffen  zal zijn in de brievenbus.  

Dat betekent dan ook  dat er toch een piepkleine ‘ontmoetingsdag’ was, want de Loopmares moeten, zoals alle andere keren, in enveloppen gedaan worden en dat is best een redelijke klus die al jaren geklaard wordt door een groepje van 6 tot 8 mensen die daarvoor naar Ulvenhout komen bij Nico Peters (soms een enkele keer bij Gerrit van Arendonk). Nico is niet alleen redactielid maar zorgt ook voor de verzending van de boekjes. Hij heeft een klein aantal mensen tot zijn beschikking die helpen bij het instoppen van de boekjes. Naast Gerrit zijn dat Jan Bakermans, Wim van den Oord, Jan van Brussel, Ton van Gennip en ondergetekende. 

Begonnen wordt altijd om 10 uur met koffie en een appelflap, zo ook op 9 september jl., nu bij Gerrit thuis,, om daarna aan het werk te beginnen. Enkele jaren geleden nam dat een behoorlijke tijd in beslag want toen waren er ongeveer zeshonderd boekjes, en tegenwoordig is dat bijna tot de helft teruggelopen. En tijdens het werk worden de Congregatie, het vroegere seminarieleven, en het wel en wee van de aanwezige mensen behoorlijk onder de loep genomen, vaak op een vrolijke en luchtige wijze maar ook nu en dan kritisch en zeer serieus. Een smakelijk bereide lunch is het slotstuk van het werk, met dank aan Gerrit deze keer voor zijn  gastvrijheid.

En voor jullie, leden van onze Vereniging, is er weer een Loopmare met interessante en lezenswaardige artikelen te lezen en misschien – wie zal het zeggen - over een jaar wel weer een ontmoetingsdag. 

Chris van Gool