Het Sinterklaasfeest is voorbij en Kerstmis ligt in het verschiet. Op alle mogelijke manieren is dat te merken: in straten en op pleinen, in winkels en reclames, op radio en TV, en natuurlijk ook in kerkelijke kring, waar met name kerkkoren druk bezig zijn om kerstliederen verdienstelijk ten gehore te brengen in de diverse kerstvieringen.

Eén van de vele kerstliederen dat ik mis sinds mijn vertrek uit het Juvenaat – en dat is heel lang geleden - is een op muziek  gezet gedicht van Anton van Duinkerken, dat vroeger in het  liedbundeltje van het Juvenaat (en mogelijk ook in andere scj-huizen) te vinden was: “Het is gebeurd op een winternacht”.  Het werd bijna nooit gezongen want als wij terugkwamen van de kerstvakantie, was er vaak geen aanleiding meer om dat lied te zingen.

Elk jaar in de kersttijd denk ik aan dit gedicht. De tekst spreekt mij zeer aan. Ik denk dat dat komt omdat de dichter ons mensen laat meedoen in dat kerstverhaal, dat wij er eigenlijk bij horen. En er spreekt ook nog hoop uit! En dat  is precies  wat Kerstmis voor ons kan betekenen. Anton van Duinkerken verwoordt dat als volgt:

“Doch ik en gij komen achteraan met duizenden mee gelopen:

Wij zullen wel lang in de rij moeten staan maar de staldeur is nog open:

We worden misschien nog wel eenmaal wijs. Kyrie-eleis”.

Een zalig Kerstfeest en fijne feestdagen!

Dat wenst jullie Chris van Gool